gıdesım var bu sehırden

Üç noktadan ibaretti geride bıraktıgım tüm yaşantım...Hep eksik kalmış yüzünü
tanımadığım kelimelerim.Gidecek bir konağım bir duragım

olmamış,beni ağlatan bir yürek taşımışım hep...
Kara kaplı defterimin ak sayfalarında
gecelerime isim takmışım;
gece ayaz
gece hüzün
gece karanlık
Karanlık
şehrin efesi olmuşum
bilmeden.
Gidesim var bu şehirden tüm üç noktalarımı

tamamlayıp,sahte yüzleri bir aynada parçalayıp gidesim var!
Nasır tutmuş suskunluğumu bir kuytu köşede bir dar ağacına
asıp bağıra bağıra gidesim var bu şehirden!
Şehrin tüm uçlarına biraz umut,biraz hüzün serpmeliyim.Her durak
hüzün ve umuttan olmalı
yakmalıyım beynimde bu şehrin öncesini ve sonrasını.
Parçalarımın ıslanmasına aldırmadan,hiç bir iz hiç bir yol hatırlamadan gitmeliyim bu şehirden!